ความสุขของคนไทยหายไปใหน ?
จากการสำรวจงานวิจัยเกี่ยวกับค่านิยมโลกเกี่ยวกับความสุขของคนที่มีความสุขในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา โดยเน้นความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น (well-being) พบว่าคนไทยในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา ส่วนใหญ่ความสุขหายไปซึ่งสะท้อนให็เห็นว่ามีความผิดพลาดจากการบริหารประเทศที่ทำให้คนไทยขาดความสุขไป แต่เมื่อสำรวจประเทศในโลกที่มีความสุขพบว่า 5 อันดับของประเทศที่มีความสุขที่สุดในโลกได้แก่ 1. ไนจีเรีย 2 เม็กซิโก 3. เวเนซุเอลา 4 เอลซัลวาดอร์ 5 เปอร์โตริโก แต่ประเทศไทยไม่ได้ติดอันดับประเทศที่มีความสุขในจำนวน 100 ประเทศ ใครทำให้ความสุขหายไป แต่พอจะสรุปสาเหตุที่คนไทยขาดความสุขดังนี้
1. ระบบการเมืองไทยไม่เป็นประชาธิปไตย ภายหลังจากรัฐประหารมาสังคมไทยถอยหลังลงคลองในทุก ๆ ด้าน เกิดสังคมที่มีแต่ความขัดแย้ง, ไม่เป็นธรรม, การตัดสินทางกฎหมายส่อแววเป็นสองมาตรฐานทำให้คนไทยรู้สึกว่าสังคมประเทศนี้ไม่ยุติธรรม ทำให้ไม่เิกิดความเชื่อมันต่อการปกครองประเทศ และก่อให้เกิดการเรียกร้องอย่างกว้างขวาง
2. สื่อต่าง ๆ กลายเป็นตัวยั่วยุสังคมให้เกิดความขัดแย้ง กล่าวคือไม่สื่อให้ตรงกับข้อเท็จจริง กลายเป็นสื่อเลือกข้าง ขาดมาตรฐานการทำสื่อที่เป็นกลาง และเป็นมืออาชีพ แต่มีลักษณะเหมือนถูกบงการจากผู้มีอำนาจกดดัน ทำให้สื่อต้องเอนเอียงและต้องเอาตัวรอดเพื่ออาชีพของตนเอง
3. เศรษฐกิจมีลักษณะไม่ขยายตัว มีแต่ถอยหลังลง ความเชื่อมั่นประเทศมีน้อยลง เศรษฐกิจภาคประชาชนเสียหายทำให้คนกลุ่มนี้ขาดความสุขเพราะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ไม่ดีขึ้น โครงการที่รัฐบาลยุคทักษิณได้ทำให้เศรษฐกิจเจริญเติบโต สร้างความมั่นใจแก่คนไทย และต่างประเทศ แต่รัฐบาลที่เป็นปฏิปักษ์กลับทำให้เศรษฐกิจดิ่งเหวลง ผลทางเศรษฐกิจทำให้ชนชั้นรวยรวยยิ่งขึ้น คนจนจนสุดกู่ และคนจนเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศนี้ที่ขาดความสุข
4. ขาดความสุขเพราะไม่เชื่อมั่นในตัวรัฐบาลที่ได้มาจากการรัฐประหาร ซึ่งอ้างว่าการรัฐประหารจะมาช่วยสร้างชาติบ้านเมืองให้ดีึขึ้น แต่ไม่สามารถแก้ปัญหาเศรษฐกิจปากท้องได้ ค่าครองชีพสุงขึ้นแต่รายได้ที่แท้ัจริงน้อยลง กระทบต่อความสุขโดยมวลรวม GDH (gross demesitc happiness)
5. ประเทศไทยเสียเวลากับการโจมตีเพียงคน ๆ เดียว แทนที่จะปรองดองช่วยเหลือกันคิด,ช่วยกันทำ ร่วมพลังขจัดปัญหาของประเทศให้เจริญรุ่งเรืองขึ้น เรากลับมาำทำลายพลัง,สลายพลัง,สร้างความเจ็บปวดแก่สังคม ทำให้ความสุขของประเทศหายไป กลายเป็นความเคียดแค้นชิงชัง แต่อย่างไรก็ดีอยากให้คนไทยลืมเรื่องอดีต และไม่ให้สิ่งเลวร้ายเิกิดขึ้น
6. การเคลียร์ปัญหาของการเรียกร้องไม่ได้รีบแก้ปัญหา จนเกิดลุกลามใหญ่โตในระดับนานาชาติ
เพราะแสวงหาความยุติธรรมไม่เจอ
7. การมีปัญหากับประเทศเพื่อนบ้านทำให้ลุกลามในเอเชีย การขัดแย้งมีทั้งในประเทศและต่างประเทศ แทนที่จะเปลี่ยนสนามรบเป็นสนามการค้า กับกลายเป็นเปลี่ยนสนามการค้าเป็นสนามรบ
กระตุ้นให้สังคมไทยอยู่ภายใต้ความหวาดกลัวลุกลามและไม่สงบ
ดังนั้นสิ่งที่จะทำให้ประเทศมีความสุขก็คือ การกินดีอยู่ดี, มีแต่คนใจดี,คนเสียสละ, คนไม่ทุจริตคอรัปชั่น, สังคมเป็นประชาธิปไตย, การไม่แทรกแซงทางการเมือง เป็นสังคมแหงการแบ่งปันมีลักษณะรักคนไทยด้วยกัน ไม่ใช่รังเกียจกัน เมื่อลดการเห็นแก่ตัวก็จะทำให้เราทำเพื่อส่วนรวมมากขึ้น สังคมก็จะนำความสุขแก่คนส่วนใหญ่ มิใช่ความสุขที่อยู่บนกองทุกข์ของประชาชน
1. ระบบการเมืองไทยไม่เป็นประชาธิปไตย ภายหลังจากรัฐประหารมาสังคมไทยถอยหลังลงคลองในทุก ๆ ด้าน เกิดสังคมที่มีแต่ความขัดแย้ง, ไม่เป็นธรรม, การตัดสินทางกฎหมายส่อแววเป็นสองมาตรฐานทำให้คนไทยรู้สึกว่าสังคมประเทศนี้ไม่ยุติธรรม ทำให้ไม่เิกิดความเชื่อมันต่อการปกครองประเทศ และก่อให้เกิดการเรียกร้องอย่างกว้างขวาง
2. สื่อต่าง ๆ กลายเป็นตัวยั่วยุสังคมให้เกิดความขัดแย้ง กล่าวคือไม่สื่อให้ตรงกับข้อเท็จจริง กลายเป็นสื่อเลือกข้าง ขาดมาตรฐานการทำสื่อที่เป็นกลาง และเป็นมืออาชีพ แต่มีลักษณะเหมือนถูกบงการจากผู้มีอำนาจกดดัน ทำให้สื่อต้องเอนเอียงและต้องเอาตัวรอดเพื่ออาชีพของตนเอง
3. เศรษฐกิจมีลักษณะไม่ขยายตัว มีแต่ถอยหลังลง ความเชื่อมั่นประเทศมีน้อยลง เศรษฐกิจภาคประชาชนเสียหายทำให้คนกลุ่มนี้ขาดความสุขเพราะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ไม่ดีขึ้น โครงการที่รัฐบาลยุคทักษิณได้ทำให้เศรษฐกิจเจริญเติบโต สร้างความมั่นใจแก่คนไทย และต่างประเทศ แต่รัฐบาลที่เป็นปฏิปักษ์กลับทำให้เศรษฐกิจดิ่งเหวลง ผลทางเศรษฐกิจทำให้ชนชั้นรวยรวยยิ่งขึ้น คนจนจนสุดกู่ และคนจนเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศนี้ที่ขาดความสุข
4. ขาดความสุขเพราะไม่เชื่อมั่นในตัวรัฐบาลที่ได้มาจากการรัฐประหาร ซึ่งอ้างว่าการรัฐประหารจะมาช่วยสร้างชาติบ้านเมืองให้ดีึขึ้น แต่ไม่สามารถแก้ปัญหาเศรษฐกิจปากท้องได้ ค่าครองชีพสุงขึ้นแต่รายได้ที่แท้ัจริงน้อยลง กระทบต่อความสุขโดยมวลรวม GDH (gross demesitc happiness)
5. ประเทศไทยเสียเวลากับการโจมตีเพียงคน ๆ เดียว แทนที่จะปรองดองช่วยเหลือกันคิด,ช่วยกันทำ ร่วมพลังขจัดปัญหาของประเทศให้เจริญรุ่งเรืองขึ้น เรากลับมาำทำลายพลัง,สลายพลัง,สร้างความเจ็บปวดแก่สังคม ทำให้ความสุขของประเทศหายไป กลายเป็นความเคียดแค้นชิงชัง แต่อย่างไรก็ดีอยากให้คนไทยลืมเรื่องอดีต และไม่ให้สิ่งเลวร้ายเิกิดขึ้น
6. การเคลียร์ปัญหาของการเรียกร้องไม่ได้รีบแก้ปัญหา จนเกิดลุกลามใหญ่โตในระดับนานาชาติ
เพราะแสวงหาความยุติธรรมไม่เจอ
7. การมีปัญหากับประเทศเพื่อนบ้านทำให้ลุกลามในเอเชีย การขัดแย้งมีทั้งในประเทศและต่างประเทศ แทนที่จะเปลี่ยนสนามรบเป็นสนามการค้า กับกลายเป็นเปลี่ยนสนามการค้าเป็นสนามรบ
กระตุ้นให้สังคมไทยอยู่ภายใต้ความหวาดกลัวลุกลามและไม่สงบ
ดังนั้นสิ่งที่จะทำให้ประเทศมีความสุขก็คือ การกินดีอยู่ดี, มีแต่คนใจดี,คนเสียสละ, คนไม่ทุจริตคอรัปชั่น, สังคมเป็นประชาธิปไตย, การไม่แทรกแซงทางการเมือง เป็นสังคมแหงการแบ่งปันมีลักษณะรักคนไทยด้วยกัน ไม่ใช่รังเกียจกัน เมื่อลดการเห็นแก่ตัวก็จะทำให้เราทำเพื่อส่วนรวมมากขึ้น สังคมก็จะนำความสุขแก่คนส่วนใหญ่ มิใช่ความสุขที่อยู่บนกองทุกข์ของประชาชน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น