puasansern999

วันจันทร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2554           การครอบงำทางการเมืองไทย มีมาเป็นเวลามากกว่า 60 ปี ทำให้คนไทยส่วนใหญ่ของประเทศไทยไม่ได้มีสิทธิทางประชาธิปไตยมานาน แต่เมื่อสังคมไทยเจริญด้วยข้อมูลข่าวสาร ทำให้การเข้าถึงความรู้ข้อมูลข่าวสารมีมากขึ้น  ซึ่งการครอบงำนั้นเหมือนกับกะลาภิวัฒน์สังคมไทย ทำให้ประชาธิปไตยไม่สามารถเป็นของประชาชนไทยส่วนใหญ่   และทำให้ผลประโยชน์ของชาติตกทอดไปสู่บุคคลกลุ่มหนึ่งที่มีอำนาจยึดโยงกับระบบย่อยต่าง ๆ ของสังคม   จะเห็นว่าการแสดงออกของผู้มีความรู้ แต่ไม่เข้าใจปัญหาสังคม จึงมักมองข้ามบุคคลที่เสียเปรียบสังคมเสมอ นั่นก็คือมักมองแบบอัตวิสัย แต่ไม่เข้าใจภาวะวิสัย จึงสะท้อนบุคลิกที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง หรือพวกชอบไต่เต้าทางสังคมที่เป็นระบบอุปถัมภ์ โดยไม่นิยมระบบคุณธรรม  ซึ่งปัจจุบันระบบอุปถัมภ์ครอบงำไปหมดทั้งระบบราชการ และระบบธุรกิจ เพียงแต่ระบบธุรกิจดีกว่าทางภาคราชการ เพราะต้องการคนเก่งไปทำงาน  แต่การเป็นคนดึมาทำงานอาจไม่ประสบความสำเร็จ หรือพาให้ชาติอยู่รอดได้ กล่าวคือต้องเป็นทั้งคนเก่ง และคนดี แต่คำว่าดีไม่ใช่การผูกขาดความคิดเฉพาะกลุ่มบุคคลของสังคม และเนื่องจากความด

        ผู้ที่แอบอ้างการรักชาติอย่างบ้าคลั่งโดยไม่มีประชาชนอยู่ในหัวใจ คือผู้อาจกลืนชาติได้ ความรักชาติเป็นความรักที่มีอยู่ในใจ และเป็นความรักที่มีต่อประชาชนซึ่งหมายถึงชาติไทย แม้แต่วันที่ 24 มิถุนายน ซึ่งเป็นวันชาติของประชาชนยังไม่มี  ดังนั้นคำว่ารักชาติลอย ๆ โดยไม่มีคำว่าประชาชนอยู่ในหัวใจเลย   ความรักชาติไม่ได้หมายถึงตัวเองทำอะไรก็ได้ ขัดใจประชาชนก็ได้หรือไม่ฟังเสียงประชาชนแล้วบอกว่้าตัวเองรักชาติ   ขนาดที่ประชาชนเรียกร้องความต้องการหากผู้ปกครองประเทศไม่ฟังเสียงแล้ว  จะเป็นความรักชาติได้อย่างไร เพราะชาติคือประชาชนไม่ใช่คำว่าชาติของบุคคลเพียงบางกลุ่ม, บางคนเท่านั้น เท่ากับการรักชาติเป็นความรักเลื่อนลอย     ความรักชาติต้องเข้าใจเรื่องประชาธิปไตย หากไม่มีจิตสำนึกจิตวิญญาณประชาธิปไตยแล้วบอกว่าตนเองรักชาติ ซึ่งก็ไม่เีกี่ยวกัน หากรักชาติแต่ไม่รักประชาธิปไตยของประชาชนก็ถือว่าไม่รักชาติแล้ว หรือทำลายประชาชนก็ถือว่าทำลายชาติแล้ว    การสังหารประชาชนย่อมผิดพลาดแรงกว่าการคอรัปชั่น เพราะการคอรัปชั่นไม่ทำให้คนต้องสูญเสีย  ดังนั้นคำว่ารักชาติจึงเป็นวาทะกรรมที่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ และเป็นคำพูดลอยลม