puasansern999

เป็นผลงานวิจัยที่กระทำในประเทศสหรัฐอเมริกา โดย Patrick A. Simpkins โดยตั้งคำถามการวิจัยดังนี้    1. บทบาทการบริหารทรัพยากรมนุษย์ระหว่างภาครัฐและภาคเอกชนเหมือนกันหรือไม่         คำตอบ:  ยืนยันว่าไม่เหมือนกัน    2. องค์การทุกองค์การควรสนับสนุนให้มีฝ่ายที่ทำหน้าที่ในด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ซึ่งบางองค์การมองข้ามไปเช่นเดียวกับการปฏิบัติงานที่เป็นเลิศ (Best Practice) และต้องสนับสนุนแนวทางในการกำหนดภารกิจและกลยุทธ์ขององค์การ    3. บทบาทการบริหารทรัพยากรมนุษย์ระหวางภาครัฐและภาคเอกชนมีลักษณะที่เหมือนกันมากกว่ามีความแตกต่างกันและควรจะรณรงค์ให้มีการแบ่งปันข้อมูลและความรู้เพื่อศึกษาถึงเป้าประสงค์    4. ข้อสรุปบทบาทเพิ่มเติมก็คือการรวมกิจการเข้าด้วยกันซึ่งควรนำเสนอในการศึกษาวิจัยในอนาคต    5. การเพิ่มคุณค่าสำหรับนักบริหารทรัพยากรมนุษย์นั่นก็คือต้องเข้าใจบทบาทที่แสดงในปัจจุบันและในอนาคตเพื่อทำให้บทบาท HR มีวิสัยทัศน์และภารกิจขององค์การที่ก้าวไปข้างหน้า    6. ผู้บริหารทรัพยากรมนุษย์ต้องใช้เวลาและทรัพยากร และแบบสอบถามส่วนบุคคลเพื่อกำหนดสิ่งที่เป็นโอกาสในอนาคตเพื่อการขยายการนำไปใช้ในโลกที่มี

   เดฟ อูลริช (Dave Ulrich)และโรเบอร์ต ซัตตัน (Robert Sutton)ในบทความที่ชื่อว่า What Effecitve Leader in Asia Know and Do กล่าวถึงภาวะผู้นำของเอเซียใน 70 กว่าปีที่ผ่านมามีความล้มเหลวทางเศรษฐกิจจากการมีภาวะผู้นำที่ล้มเหลวซึ่งได้แก่ ก. การมองแยกส่วนออกจากสังคมโดยรวม ซึ่งหมายถึงการพายเรือแบบไม่มีหางเสือในการไม่ได้เชื่อมโยงกับการให้การบริการ ข. ไม่ได้อุทิศตัวเองอย่างเพียงพอกับการว่าจ้าง,การเป็นเจ้าภาพ,และการนำที่มีผลจากรายงานโดยตรง ค. ไม่รับฟังความคิดใหม่ ๆ ด้วยการยินยอมตามอิทธิพลขอ งผู้อื่น ง. แสวงหาคำแนะนำและความคิดเห็นเพียงแต่บุคคลที่เห็นด้วยกับผู้บริหาร และรับฟังข่าวดีของพวกเขา จ. มีแนวโน้มเอียงที่จะเอาใจตนเองเป็นที่ตั้ง และเห็นแก่ตัวมากกว่าบริการคนอื่น และการมองคนอื่นเป็นศูนย์กลาง ฉ. ปฏิบัติงานโดยมองผลระยะสั้น ๆ เช่นกำหนดเป้าหมายเป็นไตรมาสมากกว่าการสร้างแรงดลใจที่ใช้ความยั่งยืนในระยะยาว ช. ไม่ได้อุทิศเวลาเพื่อสร้างความเข้าใจในรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจเรื่องสำคัญ ๆ ซ. ย้ำเน้นการบริโภค ในการเปรียบเทียบกับผู้อื่นมากกว่าการผลิต และการแสวงหาความสำเร็จในผู้อื่น ฌ. ไม่สามารถอ่าน