ความหมายของการจัดการทรัพยากรมนุษย์

           ในปี ค.ศ.1980 ไ้ด้เกิดแนวคิดซึ่งหมายถึงความต้องการในการจัดการเกี่ยวกับทักษะ และสมรรถนะอย่างระแวดระวัง  ในการผนวกเอาทักษะและสมรรถนะที่แสดงถึงแรงผลักดันจากการเปลี่ยนแปลง เพื่อความอยู่รอด และได้รับประโยชน์ในความได้เปรียบเชิงแข่งขัน  องค์การจะต้องมีการเน้นคุณภาพของทรัพยากรมนุษย์ในระดับหนึ่งซึ่งไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน
            ในขอบเขตและวิถีทางของการเปลี่ยนแปลงที่ระบุจากการก่อกำเนิดที่แสดงถึงองค์การสามารถปฏิบัติตามการเปลี่ยนแปลงกลยุทธ์ตามแผนที่วางไว้โดยการส่งเสริมกลยุทธ์การจัดการทรัพยากรมนุษย์ ในการตอบสนองการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้  ในปรัชญาความแตกต่างอย่างรุนแรงและแนวทางของการจัดการเกี่ยวกับบุคลากรในการทำงานที่เรียกว่าการจัดการทรัพยากรมนุษย์ (HRM) ได้มีการแพร่หลายเพิ่มขึ้น (Storey, 1989)    การจัดการทรัพยากรมนุษย์ได้ให้ทัศนะว่าเป็นกระบวนการของการวิเคราะห์ความต้องการในทรัพยากรมนุษย์องค์การภายใต้สถานการณ์ที่กำลังมีการเปลี่ยนแปลงและการปรับปรุงกิจกรรมเท่าที่จำเป็นเพื่อสร้างความพึงพอใจในความต้องการเหล่านี้  แนวทางเช่นนี้ได้นำมาบูรนาการนโยบายทรัพยากรมนุษย์ด้วยการวางแผนธุรกิจเิชิงกลยุทธ์ เพื่อส่งเสริมวัฒนธรรมที่เหมาะสมในองค์การ และการฉุดดึงจุดเน้นการจัดการงานบุคคลเพื่อการตอบสนองของแต่ละบุคคล
           มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด (โดยเบียร์, วอลตัน, และสเปรคเตอร์และลอเรนซ์, 1984) ให้คำจำกัดความว่าคือจำนวนของขอบเขตนโยบายที่ผู้จัดการทั่วไปสามารถเคลื่อนไหวในการตอบสนองการกำหนดกลยุทธ์ที่แตกต่างกันเพื่อที่นำไปสู่ผลลัพธ์ที่สำคัญ 4 ประการภายในองค์การซึ่งได้แก่
            - สมรรถนะของบุคลากร
            - ความผูกพันต่อองค์การ
            - ส่วนประสมระหว่างเป้าหมายของบุคลากรและองค์การ
            - ประสิทธิผลของการปฏิบัติงานทรัพยากรมนุษย์
            ในแต่ละนโยบายที่แสดงออกถึงงานที่สำคัญที่ผู้จัดการทั่วไปต้องบรรลุถึงงานดังนี้
            - กระแสของบุคคลในทุกระดับโดยเข้ามาปฏิบัติงานและออกจากองค์การเพื่อจะมีจำนวนบุคลากรที่เหมาะสมด้วยส่วนผสมสมรรถนะที่เหมาะสม (นโยบายการเข้าออกของทรัพยากรมนุษย์)
            - การออกแบบระบบรางวัลในการดึงดูด,จูงใจ และรักษาบุคลากรในทุกระดับ (นโยบายระดับรางวัล)
            - การนิยามและออกแบบงานโดยจัดเตรียมบุคลากร, ข้อมูลข่าวสารและเทคโนโลยี่ (นโยบายระบบการทำงาน)
            - การพิจารณาระดับความรับผิดชอบ, อำนาจหน้าที่,อำนาจแฝง,การมอบหมายงาน และการตัดสินใจ (อิทธิพลของบุคลากร)
            กิจกรรมทรัพยากรมนุษย์เป็นทัศนะที่มาจากแนวคิดเชิงธุรกิจ ดังเช่นกิจกรรมที่เห็นได้ในบริบทของกลยุทธ์ธุรกิจและแผนปฏิบัติงาน และการเผยแพร่ในสายตาของสายงานระดับล่างซึ่งกำหนดแนวทางโดยมีข้อกำหนดดังนี้
            - การจัดการทรัพยากรมนุษย์เป็นการถ่วงดุลทัศนะเกี่ยวกับจำนวนผู้ถือหุ้นเช่นหุ้นส่วน,บุคลากร,ลุกค้า และผู้จัดหาสินค้า
            - นโยบายที่รักษาผลประโยชน์ขององค์การ ทั้งในด้านปัจเจกชนและสังคม
            - จะต้องมีระัดับความสอดคล้องหรือความเหมาะสมระหว่างขอบเขตนโยบายในระดับเบื้องบน
            - สีิงที่จะบรรลุความสำเร็จโดยการเชื่อมโยงการจัดการเกี่ยวกับทรัพยากรมนุษย์ที่มีต่อกลยุทธ์ธุรกิจ
            - ดังนั้นการจัดการทรัพยากรมนุษย์จึงเป็นส่วนหนึ่งของหน้าที่การจัดการทั่วไปและไม่สามารถมอบหมายความชำนาญการตามหน้าที่การงานได้