ระบบอุปถัมภ์ทำให้สังคมไทยก้าวไปไม่ถึงฝั่งฝัน

การที่สังคมไทยนิยมการฝากงาน หรือการใช้เส้นสายเพื่อเข้าเรียน (ต้องเสียตังค์) ทำให้คนที่มีความรู้ความสามารถขาดโอกาสในการเข้าเรียน หรือเข้าทำงาน และจนถึงการแลกเปลี่ยนผลประโยชน์กันในรูปแบบต่าง ๆ ทำให้องค์การต่าง ๆ มีลักษณะการทำงานที่ไม่โปร่งใส, บุคคลที่เข้าไปทำงานจะมีความเกรงใจ,เกรงกลัว และเมื่อพบกับปัญหาความไม่โปร่งใสในการทำงานก็จะไม่กล้าแฉ หรือไม่กล้าท้วงติงในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง  ทำให้เป็นที่มาของการทำงานที่บานปลายไปสู่การซื้อตำแหน่ง, การทุจริตคอรัปชั่น, การขัดแย้งในเรื่องผลประโยชน์ของผู้ที่เกี่ยวข้องนำไปสู่การใช้ความรุนแรง   การทำงานก็จะมีลักษณะลูปหน้าปะจมูก, และมีการแสวงหาพรรคพวกเพื่อขอความช่วยเหลือ การแต่งตั้งที่เป็นคนของตนเอง ทำให้องค์การไม่มีการเปลี่ยนแปลงตัวบุคคล และเมื่อเป็นเช่นนี้การทำงานจึงมุ่งแสวงหาผลประโยชน์มากกว่าจะทำงานให้เกิดคุณภาพที่ดีเป็นเลิศ  ก็เป็นการทำงานที่มุ่งเอาตัวรอดไปวัน ๆเท่านั้น    ดังนั้นระบบองค์การควรมีการหมุนเวียนถ่ายเทตำแหน่งบริหารโดยใช้ระยะเวลาไม่เกิน 4 ปี หากผู้บริหารอยู่ตำแหน่งนาน ๆ ก็จะกลายเป็นการสร้างอาณาจักร รวมทั้งการสร้างทายาทสืบทอดตำแหน่ง จนท้ายที่สุดองค์การจะเหลือแต่เพียงการทำงานพอผ่าน คนทำงานดีสูญเสียกำลังใจ และอ่อนเปลี้ยเพลียแรงกับการที่ขาดโอกาสเติบโตในการทำงาน มีแต่คนประจบสอพลอเท่าันั้น
จนกระทั่งองค์การล่มสลายในท้ายที่สุด หากไม่มีการเปลี่ยนแปลง เหมือนบ่อน้ำที่ไม่มีการหมุนเวียนก็จะกลายเป็นน้ำเน่าเพราะขาดอ๊อกซิเจนนั่นเอง