ระวังการว่าเขาอิเหนาเป็นเอง

       ในทางการเมือง เราจะเห็นผู้แสดงบทบาทได้อย่างชัดเจนว่าบางครั้งทำให้เกิดความสับสนต่อประชาชนหากประชาชนไม่รู้เท่าทัน   เช่นการกล่าวหานักการเมืองที่ใช้วาทกรรมซ้ำซาก และบางครั้งก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ชัดเจน บางครั้งการวิพากย์วิจารณ์นั้นผู้วิจารณ์ก็มิพฤติกรรมที่ไม่สามารถปฏิบัิติตนให้เป็นตัวอย่างที่ดีได้ แต่เที่ยวกล่าวหา และทำลายล้างคนอื่นอย่างไม่ยุติธรรม ซึ่งพฤติกรรมที่แสดงออกเช่นกล่าวหาผู้อื่นคอรัปชั่น แต่ตนเองกลับคอรัปชั่น, กล่าวหาผู้อื่นว่าไร้คุณธรรมแต่ตนเองก็ยังไม่มีคุณธรรม, กล่าวหาผู้อื่นว่าแทรกแซงทางการเมือง แต่ตนเองกับทำการแทรกแซงการเมือง, กล่าวหาว่าผู้อื่นเป็นคนไม่ดี แต่ตนเองกลับเป็นคนไม่ดี ฯลฯ   โลกเรานีี้ที่วุ่นวายเพราะเรามักมองตนเองแบบเข้าข้างตนเองโดยไม่หันมาพิจารณาตนเอง และปรับปรุงตนเองให้ดี และกล่าวหาว่าคนอื่นว่าตนไม่ดีเป็นคนร้ายไปเลย    ในการบริหารกิจการไม่ว่าภาครัฐ และเอกชนเขานิยมตัดสินการทำงานว่ามีประสิทธิภาพ หรือไร้ประสิทธิภาพ, การทำงานที่รวดเร็วหรือล่าช้า, การทำประโยชน์ให้กับคนส่วนใหญ่หรือการทำประโยชน์ให้กับส่วนตัว, การทำงานที่มีคุณภาพหรือไร้คุณภาพ   เขาจะไม่ตัดสินคนที่คุณธรรม เพราะว่าเป็นสิ่งทีวัดผลไม่ได้ และเป็นนามธรรม ซึ่งไม่มีประเทศใด ๆ ในโลกนี้มองการบริหารหรือการจัดการในรูปแบบนี้   บางรัฐบาลอ้างว่ามีคุณธรรมแต่ทำให้ประชาชนยากไร้  บางคนถูกกล่าวว่าเป็นคนขาดคุณธรรมแต่กลับมีผลงานเป็นที่พอใจของคนส่วนใหญ่ บางคนช่างพูดแต่ทำไม่เก่ง บางคนทำงานเก่งแต่พูดไม่เก่ง แต่บางคนเก่งทั้งพูดและทำ  สิ่งสำคัญของการบริหารประเทศคืออย่างฟื้นฝอยหาตะเข็บในอดีต ให้มองปัจจุบัน หาสิ่งที่ดีกว่า อย่าจมกับเรื่องอดีต  เดินหน้าพัฒนาประเทศดีกว่าช่วยกันฉุดถอยหลัง หรือสร้างกับดักมรณะทางการเมืองทำให้ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อเพียงเพื่อรักษาผลประโยชน์ของตนเอง  เพราะประเทศนี้มีคนไม่กี่คนฉุดประเทศให้ถอยหลังมากพอไปแล้ว     ที่สำคัญควรหันหน้าเข้าหากันด้วยความจริงใจ อย่าอยู่ร่วมกันอย่างหวาดระแวงซึ่งกันและกัน   โดยนึกถึงส่วนรวมมากกว่าใช้เวลาหาเรื่องกับคนอื่นอยู่ร่ำไป