กลอนการท่องเที่ยววัดดังจังหวัดอยุธยา ตอนที่สอง

 
          


              เคลื่อนรถไปที่วัดพนัญเชิง      มุ่งตาเบิ่งมองหาใจระทึก
        เป็นวัดเก่าแก่โบราณควรตรองตรึก  มีทางลึกเข้าไปชมและกราบไหว้
        บารมีขององค์หลวงพ่อโต            ใหญ่อักโขคนหลั่งไหลทั่วแดนไทย
        และยังมีนักท่องเที่ยวทั่วแดนไตร    จากแดนไกลต่างมาสักการะ
               หลวงพ่อโตคนจีนเรียกทั่วไป  คือเทพไท้ซำปอกงเป็นปูนปั้น
        พระพุทธรูปปางมารวิชัยนั้น           ปิดทองกันพร้อมลงรักอย่างสวยซึ้ง
        ชาวบ้านเคารพศรัทธาและกล่าวขาน ปาฏิหารย์พ่อโตต่างรำพึง
        มีเจ้าแม่สร้อยดอกหมากยังตราตรีง  หวลคนึงตามตำนานที่กล่าวขาน
               ในตำนานของเจ้าแม่มาช้านาน ธิดาท่านของพระเจ้าแห่งกรุงจีน
        อภิเษกสมรสกับเจ้าไทยนามระบิล   เรียกทั่วถิ่นว่าพระเจ้าสายน้ำผึง
        ขบวนพยุหยาตรามหึมา               จนถึงหน้าวังอโยธยาใกล้ฝังถึง
        แต่มิได้ต้อนรับสมเกียรติคิดคนึง     เจ้าแม่จึงใจน้อยและตัดพ้อ
               ไม่ยอมลงจากเรือคนแซ่ซึง    เจ้าถามถึงหากไม่ยอมลงจากเรือ
        เพื่อสัพยอกหยอกเอินคล้ายคลุมเคลือไม่ขึ้นเรือก็ทรงอยู่เสียที่นี่
        พระแม่เจ้าน้อยพระทัยไม่ไหวทัน    จึงได้กลั้นหายใจสิ้นชีพพลี
        พระองค์ทุกข์โทมนัสไม่เคยมี         โปรดให้มีสร้างศาลสร้อยดอกหมาก
               หลวงพ่อโตมีสิ่งสมควรชี้       หน้าตักมีความยาวยี่สิบเมตรกว่า
        และความสูงสิบเก้าเมตรอลังการ์    พระพักตร์หน้าสี่เหลี่ยมศิลปะ
        อันเป็นยุคสมัยพระเจ้าอู่ทอง          และเป็นของยุค ร.๔บูรณะ
        พร้อมถวายพระนามเป็นกิจจะ         "พระพุทธไตรรัตนายก"
               จากหนังสือคำให้การมาก่อนนะ เหตุการณ์พระหลวงพ่อโตน้ำตาใหล
        ทั้งสองข้างของพระเนตรลางบอกไว้  เสียกรุงในสมัยครั้งที่สอง
        ในปี พ.ศ.สองสามหนึ่งศูนย์            จึงเสียสูญกรุงศรีตามครรลอง
        เป็นความเชื่อโบราณต้องมุ่งมอง      ไม่เชื่อลองอย่าลบหลู่เพื่อระวัง