กลอนเกี่ยวกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ตอนที่ 9

            กึ่งปีคริสตศักราชที่เพิ่งผ่าน     การจัดการมนุษย์เริ่มยอมรับ
นักวิชาการและพาณิชย์มาสำทับ         ล้วนแล้วกับใคร่ครวญมาประยุกต์
บริหารมนุษย์คือหน้าที่                       องค์การมีทั่วไปที่เคล้าคลุก
สหวิทยาการหลากหลายล้วนปั้นปลุก    เป็นเชิงรุกรับลูกหลายสาขา
           เฉกวิชาจิตศาสตร์และสังคม     วิทย์อุดมพร้อมด้วยเศรษฐศาสตร์
ผสมโรงเสริมใส่เป็นธรรมชาติ              เก่งฉกาจแก้กลอย่างล้นหลาม
หากหาคำอธิบายอย่างแยบยล            คงสับสนหาคำไม่ไถ่ถาม
เพราะหลากหลายถ้อยคำคนนิยาม       ที่งดงามคลอบคลุมทุกมุมมอง
           บริหารมนุษย์มิใช่สูตร             ที่พิสูจน์ตรงเผงอย่างมั่นเหมาะ
เพราะว่าคนต้องการอย่างซับซ้อน        ทั้งยอกย้อนยุ่งเหยิงไม่ยิ่งหย่อน
เป็นงานยากเยีี่ยวยาให้ยินยอม            ต้องเกลี้ยกล่อมยาหอมอย่างบังอร
เพื่อเพิ่มพูนพัฒนาบุคลากร                 จึงสืบค้นเสาะหาในความจริง
          จุดกำเนิดบริหารในมนุษย์         ช่วยกันฉุดผู้บริหารให้เข้าถึง
ความซับซ้อนของคนยังตราตรึง           ควรคำนึงสิ่งสัมฤทธิ์และล้มเหลว 
พิจารณาผลและเหตุสังเกตการณ์         ฟังวิจารณ์สืบเสาะรู้ดีเลว
เพื่อวางตนเหมาะสมไม่ลงเหว             เื่พื่อเป็นเปลวส่องแสงแห่งองค์การ
          ลองพินิจพิเคราะห์ถึงก่อนนั้น     ประมาณสามพันปีก่อนคริสต์การ
การก่อสร้างสำคัญยุคก่อนกาล             คือตำนานอนุสาวรีย์ในยุคหิน
ต้องขับเคลื่อนก้อนหินที่หนักอึ้ง           ล้วนต้องพึ่งพาแรงอย่างทมิฬ
จากเทือกเขาเพรสซิลีระบือบิล            ทั่วทุกถิ่นตอนใต้ของรัฐเวลส์