กลอนเกี่ยวกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ตอนที่ 24

             

          แนวคิดเทย์เล่อร์มีทัศนะพื้นฐาน  ฝ่ายจัดการนำความคิดไปใช้อิง
ลูกจ้างล้วนพึงพอใจไม่ประวิง               แต่ความจริงนำมาใช้อย่างจำกัด
ใช้อำนาจและความคิดแบบเชิงวิทย์      แต่ความคิดเทย์เล่อร์ยังข้องขัด
เพราะไม่อาจจัดได้ดังใจหวัง                เพราะจริงจังกับงานจนเกินควร
           การวางแผนและผลงานคือขอบเขต คือหมายเหตุเทย์เลอร์ที่ถือมั่น
ยอมรับว่าเป็นวิธีดีที่สุดนั้น                   แบ่งงานกันระหว่างคนรณรงค์
แต่ละงานก่อกิจประสิทธิภาพ               เพื่อคุณภาพกระบวนการงานบรรจง
โดยพิเคราะห์ใคร่ครวญไม่งุนงง            โดยมุ่งตรงสาธยายทุกรายการ
          แต่ผลพวงการวิพากย์ทฤษฎี      ไม่สู้ดีเพราะมีผลแรงกดดัน
และเงื่อนไขการทำงานกลับบิดผัน         วิจารณ์กันอย่างเข้มข้นในความคิด
มีข้อดีเพิ่มผลผลิตประสิทธิภาพ            เพิ่มระนาบผู้บริหารมีเอกสิทธิ์
แต่ชีวิตคนงานแค่คล้ายดังเครื่องจักร      กับผินพักตร์ความเป็นอยู่สู่สังคม
          ยุคมนุษยสัมพันธ์แห่งความคิด    ทัศนะผิดแผกแตกต่างหลาย
เพราะยุคนี้เน้นคนทั้งใจกาย                  มีความหมายมุ่งเน้นกลุ่มสัมพันธ์
ทดลองที่โรงงานพันขดลวด                  เร่งสำรวจทดลองฮอร์ทอร์นนั้น
เพิ่มและลดเสียง,แสงสว่างกัน               ร่วมโรมรันระบายอากาศแก่โรงงาน
         แต่ผลการพิสูจนอย่างมุ่งมั่น         ผลผลิตนั้นเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย
ไม่เพิ่มขึ้นอย่างนัยยะเหมือนรอคอย       แต่ไม่ถอยกลับทดลองริเริ่มใหม่
โดยทดสอบคอฟฟี่เบรคได้หยุดพัก        คนงานทักพูดจาประสาใจ
เกิดการมีกลุ่มสัมพันธ์อย่างยิ่งใหญ่        ผลผลิตไซร้เพิ่มพูนอย่างเต็มที่
         แต่เมโยไม่หยุดยั้งทดสอบใหม่    ริเริ่มไกลสอบสัมภาษณ์พนักงาน
สองพันห้าร้อยคนโดยประมาณ             เพื่อทำการระบายความในใจ
ที่คับข้องทนทุกข์วิธีเก่า                      โดยให้เล่าความรู้สึกเป็นไฉน
ทั้งวิจารณ์ฝ่ายจัดการอย่างเข้าใจ          ก่อก้าวไกลเพิ่มผลิตประสิทธิ์ดัง