กลอนเกี่ยวกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ตอนที่ 11

        ระหว่างปี 1950-1970        รัฐบาลอังกฤษออกกฎหมาย
เกี่ยวกับการจ้างงานที่แพร่หลาย   เพื่อผ่อนคลายเงื่อนไขการทำงาน
สนองตอบสุขภาพและปลอดภัย   เพิ่มสิทธิ์ในตัวลูกจ้างอย่างเจือจาน
ทั้งวันหยุดวันพักผ่อนและทำการ  ผู้เชี่ยวชาญการบุคคลมาใช้งาน
        ปี 1960 สามนักคิด            มาสโลว์,อาร์กีริส,และเฮอร์เบอร์ก
เพิ่มสำคัญทรัพย์มนุษย์อย่างยิ่งใหญ่  โดยใส่ใจแรงจูงใจและผูกพัน
และเรียนรู้ควบคู่กับพัฒนา           เพื่อใฝ่หาผลสัมฤทธิ์ประสิทธิ์ฝัน
ค่ามนุษย์สุดประเสริฐเลิศอนันต์    เป็นรางวัลล่อใจไร้กังวล
        ปี 1980และ1990              ได้ค้ำคูณหน้าที่งานบุคคล
แนวคิดเก่าถูกวิจารณ์ว่ามืดมน       จากบุคคลนักวิชาการอย่างล้ำลึก
และองค์กรพาณิชย์สะกิดเตือน     ว่าแบบเก่าไม่เข้าทีเมื่อตรองตรึก
ไม่สามารถแก้ปัญหาตกผลึก         สมใจนึกในสิ่งไม่แน่นอน
        ธรรมชาติตัวบุคคลและการงาน ไม่อาจต้านความเปลี่ยนแปลงในแบบใหม่
จึงก่อเกิดบริหารทรัพย์มนุษย์สุดดีใจ  ไม่มีใครโต้แย้งว่าไม่ดี
โดยจำเพาะโมเดลที่เด่นชัด             เพื่อขจัดปัญหาสมศักดิ์ศรี
หามิใช่ในระดับปฏิบัติดี                  กลยุทธ์มีได้เปรียบเชิงแข่งขัน