กลอนเกี่ยวกับทฤษฎีองค์การตอนที่ 3

          สิ่งผิดพลาดการจัดการและองค์การ     ที่กล่าวขานกันมาอย่างผิดผิด
สามประการที่กล่าวชวนครุ่นคิด                     เพื่อพินิจใคร่ครวญคอยกริ่งเกรง
ประการแรกมองการจัดการและองค์การ          บริหารเพื่อพอใจอย่างครื้นเครง
ประการสองมองตนคนกันเอง                       ไม่อาจเจ๋งเป็นแม่แบบการเปลี่ยนแปลง
          ประการสามความคิดไม่เชื่อมั่น           มัวกีดกั้นวิสัยทัศน์ที่สูงส่ง
เพราะประเมินต่ำต้อยจึงด้อยลง                    ไม่บรรจงส่งเสริมการก้าวหน้า
แลประมาทความคิดของคนไทย                   ไม่ก้าวไกลเกรงกลัวพัฒนา
กลัวล้ำหน้าปัดแข้งและปัดขา                       เสียเวลาอนาคตประเทศไทย
          ในสังคมยุคข่าวสารที่เร่งรีบ                เกิดประทีบความรู้ใหม่ในสากล
คือเครื่องจักรข้อมูลเพิ่มพูนผล                      โดยสืบค้นเทคโนโลยีที่แยบยล
ความสามารถบุคลาปฏิเสธ                           การนิเทศข้อเท็จจริงเจือดั้นด้น,
วัฒนธรรมองค์การของบุคคล                        ไร้ทบทวนผลงานจากภายนอก
          ทั้งระบบประเมินผลจากภายใน           โครงสร้างในองค์การยังหละหลวม
มาตรฐานผลงานที่กำกวม                             ผลโดยรวมมองวัตถุเห็นลูบคลำ
จึงไม่อาจตรองตรึกแบบลึกซึ้ง                          มองไม่ถึงก้อนน้ำแข็งอยู่ใต้น้ำ
เพียงแลเห็นข้างบนเพียงจดจำ                      ไม่รุกล้ำมองลึกถึงทรวงใจ
          แลไม่อาจมองเห็นภาพกว้างใหญ่         วิกฤติไกลไม่เห็นเด่นชันหนอ
สิ่งท้าทายกำหนดต้องการก่อ                         เพื่อเติมต่อองค์การอนาคต
ความพึงพอใจตนเองอาจเป็นเหตุ                   ทำประเทศล้าหลังเพราะจับจด
เป็นสิ่งแรกต้องเตือนความเลี้ยวลด                  เพราะหลงคดในข้อขัดแย้งกัน