กลอนเกี่ยวกับ "อนาคตอาเชี่ยนอนาคตประเทศไทย" ตอนที่ 1

        

         จะกล่าวถึงอนาคตของอาเชี่ยน     กำลังเปลี่ยนโฉมหน้าอย่างยิ่งใหญ่
ในสามปีข้างหน้าแลไม่ไกล                   แต่คนไทยหลงลืมสิ่งสำคัญ
กำเนิดในอาเชี่ยนเกิดไม่นาน                 ก่อตั้งฐานหลายประเทศมารวมกัน
ผู้ริเริ่มคือคุณถนัด -คอมันตร์                  ผู้สร้างฝันรวมกลุ่มโดยมองไกล
          มิติใหม่การเปลี่ยนแปลงที่สร้างสรรค์  คือเท่าทันข้อตกลงไม่สงสัย
หลายประเทศลงมติเป็นฉันท์ใด             เป็นวิสัยทัศน์อาเชียนที่เปลี่ยนไป
ประการสองมองว่าผลกระทบ                จะเป็นลบหรือบวกในด้านใหน
แต่คนไทยยังไม่รู้และห่างไกล               มัวหลับไหลล้าหลังกว่าเพื่อนบ้าน
         ปัจจุบันต้องมองประเทศไทย        ว่าเหตุใดเรามัวมาขัดแย้ง
ทั้งแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นแรง                    เป็นเหตุแห่งสงครามประชาชน
เราพี่น้องคนไทยไม่สงสัย                     ต้องร่วมใจสร้างชาติที่สับสน
อนาคตของชาติไม่อับจน                      เพราะมุ่งผลเศรษฐกิจคิดการณ์ไกล
         สงครามเศรษฐกิจต้องหลุดพ้น      ความยากจนขัดสนต้องการหนี
หากคนไทยอดอยากลำบากมี                ก็ไม่หนีคนไทยร่วมช่วยกัน
ประชากรเอเชียนหกร้อยล้าน                ร่วมก่อการรวมกลุ่มเอื้อแบ่งฝัน
เปิดตลาดอาเซี่ยนแข่งขันกัน                 รั้วที่กั้นเปิดโลกค้าเสรี
         ประเทศไทยโดดเด่นผลิตภัณฑ์    รถยนต์นั้นผลิตเป็นศูนย์กลาง
เป็นดีทรอยด์แห่งอาเซี่ยนผู้นำทาง         เป็นผู้สร้างธนาคารอย่างใหญ่โต
รวมทั้งโลจิสติกส์ลดต้นทุน                    เพื่ออุดหนุนการค้าไม่พาหนี
การท่องเที่ยวของไทยเพิ่มทวี               เพราะไม่มีสงครามน้ำลายกัน
         ปัจจุบันคิดใหม่ทุกวันนี้                ริเริ่มมีประชาคมในอาเชียน
ประกอบด้วยเสาหลักมุ่งพากเพียร          ต้องเริ่มเรียนแนวทางเศรษฐกิจ
เอ.อี.ซี สร้างสรรค์ความเป็นอยู่              เปิดประตูแข่งขันทางความคิด
เป็นเสาคู่การเมืองอย่างใกล้ชิด              คอยสะกิดความมั่นคงของคนไทย
        ในพรมแดนของประเทศที่ต่อติด    ผลผลิตอาเชียนหลายประเทศ
การปกครองต่างกันในบริเฉท                มีขอบเขตหลากหลายประเพณี
รวมกันได้แม้ประเทศไม่เหมือนกัน          ดั่งรังสรรค์ท่วงทำนองคล้ายดนตรี
ประสานเสียงสำเนียงไพเราะดี               บรรเลงปี่ขลุ่ยกลองกลมกลืนกัน
        ในอาเชียนรุดหน้าสง่าศรี              ผู้นำดีสิงคโปร์เขาล้ำหน้า
ทั้งการเมือง,การศึกษาพัฒนา               ล้วนก้าวหน้าเศรษฐกิจติดปีกบิน
มีขอบเขตพื้นที่เป็นเกาะเล็ก                 วินัยเหล็กมีระเบียบและติดดิน
คุณภาพคนของเขาทั่วทุกถิ่น                ที่หากินเหนือคนทั้งโลกา