กลอนเกี่ยวกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ตอนที่ 5
จะขอกล่าวถึงบุคคลในองค์การ ล้วนประสานสัมพันธ์กันมั่นเหมาะ
ว่าองค์กรนั้นสร้างจากกฎเฉพาะ และจำเพาะทรัพยากรที่หวังผล
รวมธรรมชาติขององค์การที่แบ่งปัน จากจัดสรรการกระทำของบุคคล
ว่าพฤติกรรมที่แสดงขององค์กร สะท้อนจิตวิทยา,เชื้อชาติศาสนา
อีกทั้งวัฒนธรรมและการเมือง และก่อเกื้อเอื้อจากสังคมสร้าง
ถือบุคคลเป็นทรัพย์สินที่ศูนย์กลาง อันเป็นแก่นองค์กรที่ประเสริฐ
แต่หลากหลายองค์กรล้วนมองข้าม มีหยาบหยามเย้ยหยันไม่บรรเจิด
มองเครื่องจักรเครื่องกลว่าเป็นเลิศ โดยไม่เทอดผู้สร้างที่เป็นคน
ความสำคัญของบุคคลในองค์กร นับวันล้นยิ่งใหญ่และสำคัญ
ว่ามนุษย์วางแผน,ออกแบบกัน นำไปใช้ผดุงไม่โอ้อวด
กับองค์กรอินทรียะที่เหมาะสม ในหน้าที่ที่สำคัญอย่างยิ่งยวด
หน้าที่จัดการคนค้นอย่างเร็วรวด เพื่อประกวดประชันแข่งขันกัน
เรื่องราวองค์กรหลายสิบปี สามารถมีสรุปได้ประเด็นหลาย
มีเคลื่อนย้ายอำนาจจากสถาบัน มาเติมเต็มในโครงสร้างขององค์กร
โดยหลักใช้จัดการสัมพันธ์ยิ่ง จากกรอบอิงแบบเ่ก่าที่คุมพล
เหมือนควบคุมอยู่หมัดสกัดคน ให้สืบผลเดินตามไม่ถามกัน
โดยฟูโก้ได้กล่าวในหนังสือ โดยยึดถือแนวทางควบคุมรัฐ
เราสามารถเปลี่ยนจากกฎบังคับ โดยกำกับ,จูงใจ,และกำหนด
ตัวบุคคลชี้วัดอย่างจริงจัง ไม่เลี้ยวลดเฉไฉในบริบท
เพื่อองค์กรก่อขึ้นไว้เป็นกฎ ในแนวทางสร้างสรรค์เพื่อมวลชน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น