ภาวะผู้นำองค์กรภาครัฐและธุรกิจ : ความอ่อนไหวในวัฒนธรรมข้ามชาติ

   แปลและเรียบเรียงจาก จอห์น วอลช์ ในวารสารการจัดการ
        วิสัยทัศน์ของภาวะผู้นำองค์กรไม่ว่าภาครัฐหรือเอกชน สิ่งสำคัญที่ผู้นำจำเป็นต้องมีคือความปรารถนาที่จะทำให้เกิดความมั่นใจว่าสถานที่ทำงานที่อยู่ในความรับผิดชอบนั้นจะต้องมีความสบายใจ, มีความร่าเริง,มีความสะดวกสบาย, และปลอดภัยสำหรับผู้ใช้บริการและผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย สิ่งที่กล่าวนี้มิใช่สาระสำคัญของจริยธรรมส่วนบุคคลเท่านั้น แต่ยังจำเป็นต้องกำหนดเป็นกฎเกณฑ์ในทุกกรณี และทำให้เชื่อได้ว่ากฎเกณฑ์หนึ่ง ๆนั้นจะมีผลกระทบต่อความสามารถในการทำกำไร
(profitability)
        สิ่งสำคัญที่สุดในการใส่ใจกับประเด็นที่เกี่ยวกับความละเอียดอ่อนในวัฒนธรรมข้ามชาติ (cross-cultural sensitivity)  ในสถานการณ์โลกโลกาภิวัฒน์ พื้นที่องค์การยิ่งมีมากขึ้นที่เกี่ยวกับการขอบเขตของบุคลากรอย่างกว้างขวางจากประเทศที่มีความแตกต่างกัน, มีเชื้อชาติต่างกัน,ศาสนาและวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน และประเพณีวัฒนธรรม เป็นต้น   ในกรณีของพนักงานที่อพยพเคลื่อนย้ายมาทำงานพวกเขาคาดหวังที่จะได้รับการยอมรับในประเพณี และวัฒนธรรมท้องถิ่น แต่ประเด็นนี้ก็ยังเป็นปัญหาอยู่ หลักการพื้นฐานในการปฏิบัติตามอย่างน้อยที่สุดก็คือเรื่องความคิดเห็น, ที่ยินยอมให้บุคลากรได้ทำในสิ่งที่พวกเขาพอใจตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้ทำให้เกิดผลการทำงานในเชิงลบ หรือมีความสัมพันธ์อย่างกลมกลืน หรือในบางทีมีการละเมิดกฎหมายหรือกฎระเบียบข้อบังคับ  ดังนั้นในขณะที่บุคลากรโดยหลักการแล้วสามารถกระทำในสิ่งที่ชอบได้  หากพวกเขาปรารถนาที่จะสวมใส่บางสิ่งบางอย่างที่เป็นเรื่องคุ้นเคยอันเป็นสาเหตุของเรื่องสุขภาพและความปลอดภัย, การทำให้ลูกค้าผิดหวังหรือทำความเสียหายจากการปฏิบัติงานโดยทั่วไป  พวกเขาควรได้รับการร้องขอให้มีการปรับปรุงตัวเกี่ยวกับพฤติกรรม หรือโยกย้ายไปอยู่ในตำแหน่งอื่น
         ในคำนิยามเกี่ยวกับวัฒนธรรมข้ามชาติ หลักการจะต้องปรับปรุงในเรื่องระดับความแตกต่างของความรู้สึกละเอียดอ่อนจากการที่บุคลากรมีเชื้อชาติ และสังคมที่มีความแตกต่างกัน  ในธุรกิจนานาชาติ สิ่งนี้มักนำไปสู่เรื่องเกี่ยวกับอำนาจ (power), บุคคลากรที่ต้องการเงินหรือน้ำมันจากซาอุดิอารเบีย  ตัวอย่างเช่นการส่งผู้ชายหรือมีผู้หญิงที่สวมใส่เสื้อผ้า จะต้องมีการดูแลควบคุมอย่างจริงจังและอื่นๆ  ในทำนองตรงกันข้ามเมื่อคนงานที่อพยพเป็นคนจนที่เดินทางไปในต่างประเทศ พวกเขาจำเป็นต้องอยู่ในสภาพที่ทนต่อการถูกบังคับ
         อย่างไรก็ดี เมื่ออยู่้ในสถานการณ์ที่มีความเท่าเทียมกันมากขึ้น การส่งเสริมสภาพแวดล้อมในการทำงานจึงเป็นสิ่งที่เป็นไปได้จะมีความเท่าเทียมมากหรือน้อยโดยปราศจากความเชื่อส่วนบุคคลที่อยู่ภายใต้สภาพแวดล้อมนั้น ๆ   ตัวอย่างเช่น โดยมากในเอเชียการออกข้อบังคับที่ใช้กับห้องสวดมนต์ในขณะที่มุสลิมทั้งผู้ชายและผู้หญิงสามารถที่ทำพิธีระมาดได้ตามความจำเป็น  ในทำนองเดียวกัน บุคลากรส่วนใหญ่จะพิจารณาช่วงเวลาปฏิบัิิติงานที่มีความยืดหยุ่นในช่วงเทศกาลระมาดอน ในขณะที่พวกเขาต้องการให้บุคคลเข้าร่วมในพิธีทางศาสนาหรือวัฒนธรรมที่สำคัญของประเทศของเขา การจัดการให้้มีอาหารพืชผักหรืออาหารฮาลาลจึงเป็นทางเลือกที่เป็นกิจกรรมที่มีเหตุผลในวันเหล่านั้น  ทั้งนี้บุคลากรอาจรู้สึกว่าพวกเขาลางานเพื่อแสวงหาอาหารที่เหมาะสมสำหรับพวกเขาหรือมิฉะนั้นก็รับประทานอาหารด้วยตัวของเขาเองในลักษณะที่แยกตัวมาจากคนงานอื่น ๆ
         ผู้นำจะรู้สึกว่าหน้าที่ของการดูแลบุคลากรภายใต้ความรับผิดชอบ และนั่นหมายถึงการเอาใจเขามาใส่ใจเราควรทำให้เกิดความรู้สึกที่สบายอกสบายใจ แต่ไม่ควรนำเอาทัศนคติหรือรูปแบบของพฤติกรรมที่ทำให้ผู้อื่นขาดความสุข   การอดทนไม่ได้หมายความว่าเรายอมรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำ  การรู้ถึงสิ่งที่ควรนำมาใช้กับสายการปฏิบัติงานจำเป็นต้องดึงเอาความรู้ประสบการณ์ และการวินิจฉัยที่ถูกต้อง
        สรุป สังคมไทยควรยอมรับความแตกต่างทางวัฒนธรรมข้ามชาติ หากเป็นสังคมโลกาภิวัฒน์แล้วควรเอาใจใส่เพื่อไม่ให้ความแตกต่างกลายเป็นความขัดแย้ง ซึ่งหากคนในประเทศไทยยังเข้ากันไม่ได้แล้ว ก็ต้องถามตนเองว่าเมื่อไรคนไทยจะเข้ากันได้ และยอมรับพื้นที่ทางวัฒนธรรมที่แตกต่างกันในทุกเสื้อสี เช่นวัฒนธรรมของคนชั้นสูง หรือวัฒนธรรมที่เป็นระบบโบราณ ทำอย่างไรจึงจะเข้ากันได้กับวัฒนธรรมรากหญ้า หรือประชาชนคนส่วนใหญ่ของประเทศ หรือวัฒนธรรมของชนชั้นปกครองกับชนชั้นผู้ถูกปกครองจะกลมกลืนกันได้ หากคนในชาติยังไม่สามารถปรองดองสมานฉันท์กันได้แล้ว  ถามว่าหากเป็นสังคมโลกาภิวัฒน์ซึ่งมีความแตกต่างหลากหลายมากมายทีเดียวนั้น เราจะเข้ากับเขาได้หรือไม่ มิใช่ให้เขาเข้ากับเราได้เพียงฝ่ายเดียว ซึ่งไม่ใช่คำตอบสุดท้ายที่ถูกต้อง