ตัวแบบลีลาในการอำนวยความสะดวก (Faciltiation styles model)

              นายจอห์น เฮรอน ได้ชี้ชัดความแตกต่างระหว่างปัจจัย 6 ประการที่ใช้วิเคราะห์ในปฏิสัมพันธ์ระหว่างลูกค้าและผู้สนับสนุนช่วยเหลือ   เฮรอนได้นิยามคำว่าตัวแปรสอดแทรก (intervention)ว่าคือสิ่งที่กำหนดพฤติกรรมที่แสดงออกในทางคำพูดและ ที่ไม่ใช่การแสดงออกทางคำพูดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของบริการของนักปฏิบัติการที่มีต่อลูกค้า (2001)
ประวัติจุดกำเนิดของกรอบความคิดลีลาการสนับสนุนช่วยเหลือ
              จอห์น เฮรอนคือผู้บุกเบิกในการส่งเสริมของวิธีการวิจัยแบบมีส่วนร่วมสาขาวิชารัฐศาสตร์  เฮรอนเป็นผุ้มีชื่อเสียงในผลงานของเขาและเป็นผู้กำหนดลีลาการอำนวยความสะดวกในสองประเภทด้วยกน 6 ประการ
        1. ตัวแปรสอดแทรกในอำนาจหน้าที่ (authoritative intervention) นักปฏิบติการใช้บทบาทที่โดดเด่นในบทบาทการสนับสนุนช่วยเหลือ การแสดงความรับผิดชอบในการประพฤติปฏิบัติต่อลูกค้า
           1.1 ตัวแปรสอดแทรกเชิงพรรณา (prescriptive intervention) ลูกค้าทางตรงโดยการให้คำแนะนำและกำหนดทิศทาง
           1.2 ตัวแปรสอดแทรกเชิงข้อมุลข่าวสาร (informative intervention) คือสิ่งแสวงหาในการให้ความรู้,ข้อมุลข่าวสาร และการให้ความสำคัญต่อลูกค้า โดยการให้คำแนะนำ
           1.3 ตัวแปรสอดแทรกในการเผชิญหน้า (confronting intervention) สิ่งท้าทายพฤติกรรมหรือทัศนคติของลูกค้าจากการทบทวนป้อนกลับโดยตรง
        2. ตัวแปรสอดแทรกในการอำนวยความสะดวก (facilitative intervention) นักปฏิบัติการแสวงหาลูกค้าที่กลับมามีความอิสระมากขึ้น และมีความรับผิดชอบต่อลูกค้ามากขึ้น
            1.4 ตัวแปรสอดแทรกแบบระบายความรู้สึกนึกคิด (cathartic intervenion) ช่วยให้ลูกค้าได้แสดงออกและเอาชัยชนะต่อความคิดหรืออารมณ์ที่รุนแรง
            1.5 ตัวแปรสอดแทรกที่เน้นขับเคลื่อน (catalytic intervention) ช่วยให้ลูกค้าในรับฟังคำวิจารณ์เพื่อนำมาปรับปรุง, เพื่อการค้นพบและเรียนรู้ มีการถามคำถาม
            1.6 ตัวแปรสอดแทรกในทางสนับสนุนช่วยเหลือ (supportive intervention) สร้างความเชื่อมั่นต่อลูกค้า  ยกย่องชมเชย, ให้คุณค่าและสนับสนุนลูกค้า

การนำลีลาแบบอำนวยความสะดวกไปประยุกต์ใช้
          - ใช้เพื่อการเรียนรู้,การสอน, การจัดการความรู้
          - การสอนงาน, การให้คำปรึกษา, การนั่งสมาธิ,การปรึกษา
จุดแข็งหรือข้อดีของการใช้รูปแบบลีลาการอำนวยความสะดวก 
          - ส่งเสริมความตื่นตัวของลีลาการช่วยเหลือเท่าที่เป็นไปได้ในปัจจุบัน
          - สร้างกรอบความคิดในการสื่อสารและอภิปรายลีลาการสอนและการปรึกษา
          - สามารถนำไปใช้ได้ทั้งระดับปัจเจกบุคคล และกลุ่ม
ข้อจำกัดหรือข้อเสียของกรอบความคิดในลีลาการอำนวยความสะดวก
          - สามารถเปลี่ยนแปลงในการอำนวยความสะดวกที่มีรูปแบบที่อิสระซึ่งต้องการปรับพฤติกรรม,ค่านิยม และทักษะ
           - จากนักบรรยายไปสู่นักอำนวยความสะดวก จากผู้ชำนาญการไปสู่ผู้ให้คำปรึกษา จากควบคุมไปสู่ความเสี่ยง จากโครงสร้างไปสู่ความสับสน
           - ไม่ใช่ทุกคนที่จะเตรียมพร้อมในการสร้างหนทางที่ก้าวหน้าของการให้ความช่วยเหลือ "ฉันเพียงแต่ต้องการที่จะให้คุณบอกถึงสิ่งที่ต้องทำเดี๋ยวนี้"
            สรุป การสนับสนุนช่วยเหลือมีความสำคัญต่อการทำงานเป็นทีมอย่างมาก โดยเฉพาะกลุ่มทีมีคุณลักษณะที่มีความหลากหลาย ซึงต้องสนับสนุนเช่นตามความคิดของ เจ.แวน มูริค ได้กำหนดมิติสี่มิติ
ได้แก่
            ก. การสั่งการที่ใช้ปัญญา (intellectural command) กล่าวคือเน้นหาข้อเท็จจริง,ข้อมูล,ความคิดเห็นที่ชัดเจนมากกว่าการเข้าไปแทรกแซงการทำงานเป็นทีม สิ่งท้าทายคือการบรรจุความรู้,ความชำนาญที่ต้องการ
            ข. การกระตุ้นให้กลุ่มมีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ (Creative Group Catalyst) หมายถึงข้อมูล,ข้อเท็จจริงมีน้อยเท่าใด และมีระดับการแทรกแซงกลุ่มน้อย  แนวทางนี้ใช้กับกลุ่มที่ต้องการแก้ปัญหาด้วยตัวของเขาเอง รู้จุดแข็งและจุดอ่อนด้วยต้วเอง  ผู้สนับสนุนช่วยเหลือมีหน้าที่กระตุ้นให้มีความคิดสร้างสรรค์ และสร้างผลผลิต
            ค. แนวทางสร้างสิ่งตอบแทน (incentive approach) ยิ่งมีระดับข้อมูลข่าวสารใส่บรรจุเท่าใด และมีการแทรกแซงในการมีปฏิสัมพันธ์  แนวทางนี้เหมาะสมกับกลุ่มที่มีพลังและความผูกพันที่ยังขาดแคลน   ผู้กำกับช่วยเหลือมหนาที่วิเคราะหืสถานการณ์ และเคลือนไหวต่อกลุ่มในเชิงบวกและมีบรรยากาศที่ดี
            ง. มีการสอนงานที่สนับสนุนช่วยเหลือ (supportive coach) ยิ่งมีข่าวสารข้อมูลน้อยเท่าใด และมีการบรรจุข้อมูลน้อยเช่นกัน  แต่รวมผสมกันด้วยระดับการแทรกแซงในกระบวนกลุ่มที่สูงเท่าใด  แนวทางนี้ใช้กับทีมงานที่ขาดความเชื่อมั่น   ผู้สนับสนุนช่วยเหลือจำเป็นต้องวิเคราะห์และรับฟัง  เขาจำเป็นต้องรู้ถึงวิธีการ และเมื่อมีการกระตุ้นสมาชิกกลุ่ม  
            ค.