ข้อคิดจากประสบการณ์ชีวิตจริงหรือมหาวิทยาลัยชีวิต

            บางครั้งกว่าที่คนเราจะค้นหาตัวตนได้สำเร็จ ก็เกือบอายุปาเข้าไปเกษียณอายุราชการไปแล้ว
การศึกษาที่คนเร่วส่วนใหญ่เรียนนั้นโดยเฉพาะหลักสูตรบริหารธุรกิจ ส่วนใหญ่อาจารย์มักจะสอนลูกศิษย์ไปเป็นลูกจ้าง แต่ไม่สามารถสอนลูกศิษย์ไปเป็นผู้ประกอบการได้  ทั้งนี้เพราะว่าผู้สอนเองก็ยังไม่มีประสบการณ์เพียงพอต่อการลงทุนทางธุรกิจ และจนสามารถสร้างธุรกิจขึ้นมาได้  ดังนั้นแนวทางการสอนบริหารธุรกิจจำเป็นต้องแสวงหาอาจารย์ที่เก่ง หรือเป็นนักธุรกิจและสามารถถ่ายทอดและสร้างแรงดลใจในการเป็นผู้ประกอบการในอนาคตได้สำเร็จ
            ดังนั้นการสอนวิธีการปฏิบัติเพื่อการเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จนั้นต้องมีเครื่องมือที่นำไปสู่ความสำเร็จหรือมีตัวช่วยได้แก่
           ก.ความรู้ และทักษะในการทำงานที่มีความพร้อมพอสมควร
           ข. มีความสามารถในการมองอนาคตได้ดี หรือมีวิสัยทัศน์ที่ชัดเจน
           ค. เป็นคนกล้าได้กล้าเสีย และกล้าเสี่ยง  สิ่งสำคัญของเครื่่องมือทางการเงินได้แก่ธนาคารที่จะ
               สนับสนุนให้บุคคลที่คิดทำธุรกิจมีโอกาสเติบโตได้
           ง. มีเครือข่ายที่สนับสนุนในกิจการธุรกิจที่จะทำ และมีทีมงานที่พร้อมสนับสนุนความคิด
           จ. การบริหารการเงินที่เก่ง มีแผนการเงิน รู้จักแบ่งเงินลงทุน การเข้าหาแหล่งทุนได้ดี
           ฉ. การมีพันธมิตรที่มีส่วนสำคัญต่อความสำเร็จในากรดำเนินธุรกิจ
            ง. อื่น ๆ อีกหลายประการ
              สรุปการที่คนเราจะออกมาประกอบการธุรกิจ ยังต้องมีบรรยากาศที่สนับสนุนการลงทุน มีสถาบันการเงินที่รองรับ   ซึ่งต้องเกิดจากการแขียนแผนธุรกิจที่ก้าวหน้า และมีความเป็นไปได้ต่อความสำเร็จ โดยรู้จักต่อยอดองค์ความรู้ หรือภูมิปัญญาที่เป็นนวัตกรรมใหม่ และสร้างแบรนด์ให้เป็นที่ยอมรับ

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ระบบการเมืองที่ดีเหมือนปลาในอ่างแก้วที่มองเห็นตัวปลาชัดเจน

ตัวแบบจำลองภารกิจของแอสริช (Ashridge Mission Model)

การปฏิรูปการศึกษาในต่างประเทศ