puasansern999

      การเรียนรู้ประสบการณ์มากที่สุด       สิ่งเยี่ยมยุทธ์โดยนักคิดที่ชื่อคอล์ป เกี่ยวกับวัฎจักรเรียนรู้ที่คุมคลอบ             มีคำตอบสี่ขั้นตอนการเรียนรู้ ปัจเจกชนขึ้นอยู่กับการพิจารณา             แหล่งที่มาชีวิตจริงคล้ายเป็นครู มีสัมพันธ์กับผู้อื่นเป็นกูรู                      ได้เรียนรู้ประสบการณ์โดยพื้นฐาน       เป็นประโยชน์ตอบสนองการรับรู้       จากการดูสังเกต,สิ่งสะท้อน ติดตามผลการกระทำ,สัมพันธ์ก่อน          คิดยอกย้อนตีความและปรับปรุง บุคคลชอบสะท้อนทุกวันไซร้                 เป็นเหตุให้สังเกตการณ์ที่หมายมุ่ง เป็นกระจกสะท้อนที่เรืองรุ่ง                   ชีวิตพุ่งเพราะเดินหน้าไม่ถอยหลัง       ปัจเจกชนได้กฎเกณฑ์แจ่มจรุง         โดยปรับปรุงมุ่งสังเกตุภาพสะท้อน โดยเรียนรู้ประสบการณ์จากละคร             คอยพร่ำสอนเปลียนแปลงแผนบุคคล อีกนัยหนึ่งต้องทดสอบหรือทดลอง          เืพื่อสอดส่องแนววิถีสำเร็จผล โดยทบทวนวัฎจักรที่ซ่อนกล                 เพื่อผ่อนปรนสิ่งสัมฤทธิ์ผิดพลาดไป (Kolb,et al,1955)       ฮันนี่,มุมฟอร์ดทั้งสองคน               ได้เริ่มต้นพัฒนาลีลาขาน คือเรียนรู้ที

            นักศึกษาเดินทางมารอรถ      ด้วยใจจดถวิลหาตามเป้าหมาย เจ็ดโมงเช้ากินข้าวกล่องเพื่อเลี้ยงกาย    มองสหายหาเพื่อนผู้วางใจ  เมื่อรถบัสมาถึงที่แหล่งนัด                  ต่างยื้อยัดถือกระเป๋าเรียงรายไว้ เมื่อขึ้นรถได้เวลาล้อหมุนไป               เืพื่อครรไลเคลื่อนรถไประยอง             เมื่อเดินทางมาถึงทะเลใส      นามนั้นไซร้เรียกหาดแม่รำพึง มีำตำนานกล่าวไว้เล่าลือถึง                  เมื่อคนึงเรื่องเก่าที่เล่าขาน ทะเลสวยใกล้บ้านพักที่น่ารัก              ถึงเวลาพักทานข้าวเที่ยงเขาจัดจาน นั่งเป็นกลุ่มหกคนรับประทาน               ด้วยอาหารสี่อย่างที่ต่างกัน             เมื่อเวลาบ่ายสองเริ่มคืบคลาน  รถออกงานไปเที่ยวเขาแหลมหญ้า อุทยานสวยงามดูเพลินตา                  ขึ้นเขาพาจอดรถอยู่ข้างบน ในสถานที่มีร้านรวงเป็นกระจก              ดูไม่รกสายตาน่ายินยล ธรรมชาติพฤกษาเมื่อดั้นด้น                 มีแหลมล้นชายฝั่งทะเลไกล             และเดินทางกลับมาเพื่อเตรียมตน แต่ละคนมุ่งหวังเล่นน้ำกัน สนุกสนานว่ายน้ำอย่างรู้ทัน                 กลุ่มก้อนนั้นคือเพื่อนช่วยกันดู ไม่ว่ายน้ำไปที่ไ

                             สมรรถนะคือสิ่งที่เกี่ยวดอง    ที่เป็นของตัวบุคคลและพฤติกรรม เกี่ยวกับการปฏิบัติงานที่กระทำ        สิ่งจดจำสมรรถนะที่จำเป็น (Woodruffe 1992:18) ได้แก่ลมหายใจกระตือรือร้น            สื่อสารคนได้ดีมีให้เห็น ตัดสินใจเฉียบขาดตรงประเด็น         โดยมุ่งเข็นทำเป็นทีมเพื่อผลงาน            ทั้งต้องใช้ดุลยพินิจอย่างเลือกเฟ้น และแรงขับเพื่ออยู่้รอดและคงอยู่ ทั้งฉับไวบุคคลอื่นการรับรู้               นำไปสู่ความเชื่อมั่นอย่างแข็งขัน และยืดหยุ่นการทำงานที่ทำได้         สิ่งนี้ไซร้คือสมรรถนะที่สำคัญ ผู้บริหารควรรับรู้เพื่อแบ่งปัน             เพื่อสร้างสรรค์การทำงานที่เป็นจริง           การเรียนรู้ปัจเจกชนตัวตนนั้น  กำหนดกันตามต้องการและคาดหวัง แลุะมุ่งมั่นจดจ่ออย่างจริงจัง             สำเร็จดังได้บรรจุข้อมูลใหม่ เพื่อจัดการระดับสูงที่รับรู้                 จากการดูกิจกรรมที่ทำไว้ แนวทางบุคคลาการเรียนรู้ได้            ความเชื่อใน,ค่านิยม,กฎองค์การ           รวมทั้งวัฒนธรรม,ลีลาใน       กับสไตล์การจัดการที่เกิดขึ้น กระบวนการนี้่คล้ายคลึงในครอบครัว   สัมพันธ์