วิธีคิดนำชีวิตไปสู่ความร่ำรวย

                      เศรษฐีคิดแตกต่างชนชั้นอื่น           มีจุดยืนมุมมองการประดิษฐ์
              เรื่องเงินทอง,ความมั่งคั่ง,และชีวิต         สิ่งที่คิดหกประการเป็นตัวอย่าง
              ธรรมชาติความเชื่อของหมู่ชน                ฝังจิตตนทุกคนคอยเลือกทาง
              หากปรับเปลี่ยนความคิดไม่แคลงคลาง  อาจถากถางเปลียนวิถีที่เป็นมา
                      จำไว้ว่าความเชื่อที่กล่าวอ้าง          ผิดถูกบ้างจริงแท้มีแปรผัน
              เพียงความเห็นในอดีตได้ผลักดัน           หากเสกสรรเปลึ่ยนคิดชีวิตเปลี่ยน
              ประการแรกคนรวยล้วนเชื่อว่า                 อันตัวข้าคือผู้สร้างชีวิตเอง
              แต่คนจนหนทางมักกริ่งเกรง                   มักมองเพ่งฟ้าลิขิตชีวิตตน
                       หากเชื่อว่าตัวเองเป็นคนเก่ง           ไม่กลัวเกรงกล้าเสี่ยงสรรหาเงิน
              หากไม่เชื่อว่าทำได้มีทางเดิน                  ทางเจริญแบบเศรษฐีย่อมไม่มี
              โดยตอกย้ำความเชื่อฉันคนจน                โอกาสพ้นเป็นเศรษฐีหามีไม่
               แต่ควรคิดเป็นโจทย์ปัญหาไซร้               สัญญาไว้แก้จนด้วยตนเอง
                       ไม่ยอมตกเป็นเหยื่อความยากไร้     ตัดสินใจทุกนาทีในวิถี
              สรรสร้างทางชีัวิตคิดวิธี                            คลายปมคลี่ความยากจนพ้นจากไป
              สองคนรวยเล่นเกมส์การเงินเก่ง               ใจนักเลงกล้าได้เสียไม่หวั่นไหว
              แต่คนจนมุ่งอยู่รอดและปลอดภัย             จึงห่างไกลเป้าหมายที่แท้จริง
                        อันคนรวยมีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่       มีหัวใจอยากรวยเป็นเศรษฐี
              แต่คนจนหาเงินใช้ในวันนี้                         หมดวิธีหาทางรวยเพราะเพียงพอ
              เพียงพอกินพอใช้ไปวันวัน                        ไม่กล้าฝันมองไกลริเริ่มก่อ
              อันความรวยต้องหาญกล้าไม่ระย่อ           มีแต่ท้อของเทียมเปี่ยมฝันไกล           
                        สามคนรวยมักผูกพันโดยจดจ่อ      ต้องคอยต่อเติมยอดความร่ำรวย
              แต่คนจนไม่ผูกมัดการฉกฉวย                   หนทางรวยห่างไกลไร้ความฝัน
              ไม่ถักทอกรุยทางทุกเส้นทาง                    เพราะเหินห่างมุ่งมั่นฝันเป็นจริง
              ใจเกินร้อยมุ่งเชี่ยวชาญอย่างยอดยิ่ง        ในทุกสิ่งเพื่อพิสูจน์ฝีมือตน
                        สี่คนรวยมักคิดใหญ่(think big)ในลู่วิ่ง มองทุกสิ่งชัดเจนมีทางแก้
              แต่คนจนคิดเล็กไร้รอยแผล                       จึงยอมแพ้ล้มแล้วล้มยอมเลิกรา
              กลัวปัญหางานใหญ่เกินใจพอ                    ใจจึงท้อเพราะไม่กล้าคิดบวกหนา     
              ถึงเวลาคนจนต้องกรีฑา                            ลุกขึ้นมาต่อสู้โชคชะตา
                        ห้าคนรวยคิดใหญ่เกินปัญหา            ก้าวข้ามท้าอุปสรรคอย่างท่วมท้น
              มองปัญหาธรรมดาไม่เกินคน                     ยอมฝืนทนสู้ปัญหาอย่างท้าทาย
              แต่คนจนมองปัญหาเป็นเรื่องใหญ่             สู้ไม่ไหวใจไม่พอพลอยเหนื่อยหน่าย
              แต่คนรวยมองปัญหาไม่วุ่นวาย                  หากคลี่คลายสำเร็จผลน่าชื่นใจ
                        หกคนรวยหาโอกาสมุ่งปีนป่าย         เหมือนเรือพายเปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาส
              มองแง่บวกต่อยอดไม่ผิดพลาด                 เพราะฉลาดหาวิธีคิดพลิกแพลง
              เพราะคนรวยเชื่อมั่นว่าทำได้                     คนจนใจคาดหวังไร้เรี่ยวแรง
              จึงเป็นผลแตกต่างตามแจกแจง                 ทุกหนแห่งในโลกมีหนทาง
                        สิ่งสำคัญความรวยอย่างแข็งแกร่ง   ต้องตกแต่งหากินอย่างสัตย์ซื่อ
               ไม่หากินเอาเปรียบให้เสียชื่อ                     ไม่มัวถือชนชั้นแบ่งแยกกัน
               ทั้งกดขี่ขูดรีดข่มเหงมุ่งทำลาย                  ควรคลี่คลายความจนลดชนชั้น
               แต่สังคมควรให้โอกาสกัน                         ไม่กีดกั้นโกงกินมุ่งกอบโกย
                        เป็นคนรวยค้นพบสิ่งสร้างสรรค์         แต่ไม่กั้นโอกาสด้วยกีดกัน
               ประชาธิปไตยที่ใฝ่ฝัน                                 โอกาสนั้นเปิดกว้างโลกก้าวไกล
               เป็นคนจนก็อย่าจนอยู่กับที่                         สังคมดีสร้างหนทางพึ่งตนได้
               ไม่เที่ยวขอเกียจคร้านคิดการณ์ใกล้            สังคมไทยไม่ไร้น้ำใจงาม
                        เป็นคนรวยขอให้รวยมีเกียรติไซร้       เพราะหัวใจแบ่งปันให้โอกาส
               ยกระดับคนจนพ้นเป็นทาส                          คนทั้งชาติชื่นชมไม่ขมขื่น
               เพราะคนเลิกแบ่งชั้นไม่ซ้ำเติม                    แต่กลับเพิ่มแนวทางอย่างยั่งยืน
               ไม่เบียดบังเบียดเบียนทุกค่ำคืน                   สังคมตื่นเพราะต้องการความรุ่งเรือง