กลอนรำพึงรัฐสภาสามัคคี

  
      
         
            สักวาสามัคคีควรมีไว้            ด้วยคนไทยมากมายหลากหลายหน้า
     สิ่งชื่นชมภาพพจน์ที่ดีหนา             ควรพูดจาสุภาพไม่ส่อเสียด
     การเมืองนั้นธรรมดาย่อมแตกต่าง     ไม่ล่มล้างเวทีมุ่งให้เกียรติ
     เศรษฐกิจอาจกระทบพบความเครียด ไม่หยามเหยียดแบ่งฝักฝ่ายเพื่อสิ่งใด
            มุ่งยินยอมพร้อมใจไม่รังเกียจ   ไม่ขึ้งเคียดต่อกันทุกครั้งหนา
     เพราะคนไทยต่างมุ่งหวังพึ่งสภา      เพื่อหันมามุ่งเป้าหมายเพื่อคนไทย
     ต้องประนีประนอมอ่อนน้อมกัน        มุ่งแบ่งปันมองโลกอย่างกว้างไกล
     ไม่ติดกับความคิดต่างมัวแถไถ        ชาติวิไลเพราะตัวแทนไม่แย่งชิง
            การชิงดีชิงเด่นเป็นนิสัย         ย่อมมิใช่เป็นวิสัยความสำเร็จ
     มัวขัดแย้งแก่งแย่งขัดขาเคล็ด        ต่างชาติเข็ดการลงทุนหนีข้ามห้วย
     เศรษฐกิจคนไทยย่อมล้าหลัง         หากมุ่งหวังแต่อำนาจชาติมอดม้วย
     ต้องระดมช่วยกันไม่ระทวย            ประเทศม้วยรัฐสภาพาล่มไป
            เป็นกับดักมรณะไม่ร่ำรวย       เป็นเหยื่อมวยชั้นสูงที่การ์ดดี
     หากบางคนหวังช่วงชิงด้ามทัพพี      แต่คนที่เดือดร้อนคือประชา
     ช้างชนกันหญ้าแพรกแตกกิ่งก้าน     คนคิดอ่านสองชั้นแย่งอาณา
     เป็นที่มารัฐประหารสร้างปัญหา        บ้านเมืองหนาถดถอยหลายสิบปี
            ทั่วโลกต่างจ้องดูในสภา        มีปัญหาเขาย่อมหนีการลงทุน
     ความก้าวหน้าเศรษฐกิจเคยเจือจุน   ต่างขาดทุนเพราะวุ่นวายเหลือหลายดี
     ต้องรู้จักยอมแพ้เพื่อคนไทย          ประสบชัยการกินอยู่สง่าศรี
     คุณภาพชีวิตไทยเป็นอยู่ดี            ความเป็นหนี้ของคนไทยหายยากจน
            การท่องเที่ยวต่างชาติเป็นผลดี  หากวจีในสภาไม่แตกสอง
     ควรส่งเสริมหันหน้ามุ่งปรองดอง      เป็นครรลองประชาธิปไตย
     ต้องไว้ใจมองบวกกันเถิดหนา         หันหน้ามาพูดจาเป็นดอกไม้
     เพื่อดัชนีความสุขของคนไทย         ชาติวิไลเพราะรู้รักสามัคคี