กลอนเกี่ยวกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ตอนที่ 35

    
            ตัวแบบความผูกพันมีสองอย่าง    คือแนวทางแบบเก่าและพฤติกรรม
และแบบทัศนคติที่เหนี่ยวนำ                   เป็นถ้อยคำนักวิชาการได้ไขขาน
หนึ่งความผูกพันแบบเก่านั้น                   มุ่งเน้นกันที่สมมติฐานในพื้ื้นฐาน
ที่บุคลากรผูกพันอันยาวนาน                   กับผลงานในวิถีในเชิงบวก
            ความผูกพันที่ดีมีรวมกลุ่ม           ร่วมชุมนุมสามัคคีคอยฟูมฟัก
ในแบบเก่ามุ่งเน้นความจงรัก                   เพื่อประจักษ์ผูกติดในปัญหา
ทั้งปัจเจกและกลุ่มในองค์การ                  สองประการดังกล่าวที่ตามมา
ประการแรกความผูกพันไม่ถามหา            ถึงคุณค่าพึงพอใจงานที่ทำ
            ประการสองความผูกพันแบบเก่าแก่  ความคิดแท้คือชุดของทัศนคติ
จากผลวิจัยปัจจุบันได้ดำริ                       เน้นปกติลักษณะตัวบุคคล (employee characteristic)
ได้แก่ระดับการศึกษา,ประชากร               ทั้งโอนอ่อนบุคลิกภาพในตัวคน
คือความเชื่อ,ค่านิยม,คาดหวังตน    ล้วนกล่าวก่นเกี่ยวดองอย่างมากมาย (Alatrista and Arrowmith,2003)
            ความคิดผูกพันได้เปลี่ยนแปลง     ล้วนจัดแจงแต่งเติมมาหลายปี  (ปีค.ศ. 1970)
จากความคิดของนายจ้างดังกล่าวนี้            ลูกจ้างดีมีชีวิตติดองค์การ
และต้องตระเตรียมการทำงานหนัก             จึงจมปลักความคิดมายาวนาน
แต่ปัจจุบันแปรเปลี่ยนในการงาน               ที่กล่าวขานนั้นไม่มีอีกต่อไป
            นอกจากนี้ยังเปลี่ยนรับผิดชอบ      เกี่ยวกับกรอบของอาชีพอย่างเก่าก่อน
ได้เปลี่ยนแปลงเลื่อนไหลจากองค์กร          สู่ขั้นตอนอาชีพคนอย่างง่ายดาย  
ความผูกพันยากเย็นกว่าอดีต                     เพราะเพิ่มขีดสมรรถนะอย่างท้าทาย
เทคโนโลยี่แนวใหม่เปลี่ยนมากมาย            แนวโน้มใหม่ทำงานบ้านของตน