กลอนเกี่ยวกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ตอนที่ 28

          แนวคิดทฤษฎีของเฮอร์สเบอร์ก      ไม่ล้มเลิกถูกวิจารณ์อย่างหนักหน่วง
แต่บ่อยครั้งโต้แย้งอย่างจาบจ้วง                แต่ผลพวงสับสนไม่ไขสือ
สิ่งวิจารณ์ความคิดของเขานั้น                   ไม่เกี่ยวกันกับงานไร้ฝีมือ
แรงงานทั่วไปไร้ฝึกปรือ                           กลับร่ำลือเบื่อหน่ายและจำเจ
         เนื่องเพราะงานมีสาระไม่น่าสน         เว้นแต่ผลงานวิจัยที่ยกเว้น
งานบัญชี,วิศวะเป็นประเด็น                      ข้อยกเว้นเหมือนงานที่กล่าวมา
นอกจากนั้นคนงานโดยทั่วไป                    มักทำให้ฝ่ายมนุษย์มีปัญหา
ต้องปวดหัววิงเวียนจนปัญญา                    ใช้คาถาแรงจูงใจแก้ไขคน
         การวิจารณ์ในประการที่สองนั้น         ช่วยปลุกปั้นเหตุการณ์เลวหรือดี
เป็นปัจจัยส่งผลทดลองนี้                         คือเครื่องชี้เอนเอียงไม่สมหวัง
จากเหตุการณ์ไม่พอใจที่บังเกิด                ประดักเดิดเป็นประจำไม่ลืมหลัง
ปัจจัยด้านสุขอนามัยถูกเบียดบัง                ปัจจัยดังคือจูงใจผลงานคน
         ตัวอย่างเช่นปัจเจกชนคนกล่าวถึง     จะดูดดึงงานหนักมากชั่วโมง
ทำอย่างไรการทำงานที่ยืนโรง                   เพื่อเปิดโปงชั่วโมงงานพิเศษ
เป็นมาตรฐานการทำงานในองค์การ            ดีกว่าการชมเชยในพระเดช
การบังคับบัญชามีขอบเขต                       แต่มองเหตุภายหลังสำเร็จแล้ว